بررسی تأثیر راکتور بافل دار بی هوازی اصلاح شده با صافی بی هوازی (abr-af) در تصفیه شیرابه زباله

سابقه و هدف: شیرابه زباله، یکی از آلوده ترین انواع فاضلاب می‏باشد که حاوی آلاینده های مختلف فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است. مصرف زیاد انرژی، نیاز بالای مواد مغذی، تولید لجن زیاد و هزینه بالا از محدودیت های روش متداول بیولوژیکی برای تصفیه شیرابه است. در این تحقیق کارآیی سیستم بی هوازی بافل دار اصلاح شده با صافی بی هوازی (abr-af) در تصفیه شیرابه زباله شهر ساری مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این تحقیق از دو راکتور شیشه‏ای (هرکدام حاوی 6 محفظه) استفاده شد. هر یک از این محفظه ها در قسمت بالا رونده مجهز به یک شیر نمونه برداری بوده اند. حجم مفید هر راکتور 7/5 لیتر بود. محفظه اول برای ته نشینی جامدات معلق و محفظه آخر هم به عنوان فیلتر بی هوازی در abr-af به کار رفت. راکتور کنترل حاوی کلیه مشخصات راکتور اول می باشد اما فاقد لجن و مدیای فیلتر است. دمای درون محفظه ها توسط 4 المان حرارتی تنظیم می شد. بعد از رسیدن سیستم به تعادل؛ شیرابه با بارهای آلی مختلف وارد راکتور گردید و میزان پارامترهای مورد نظر (cod، bod5، tss، فسفات، نیترات، آمونیاک، ph و ...) در نقاط مختلف راکتور اندازه گیری شد. کلیه آزمایشات براساس دستورالعمل کتاب روش های استاندارد آزمایش آب و فاضلاب صورت گرفت. یافته ها: راندمان سیستم برای حذف cod در محدوده ای از 39 تا 96 درصد متغیر بود. بیشترین راندمان حذف cod سیستم مربوط به زمان ماند 3 روز و با بارگذاری آلی 72/10 (kg cod/m3.d) بوده است و کمترین راندمان حذف cod سیستم تا قبل از فیلتر مربوط به زمان ماند یک روز با بارگذاری آلی 96/1 (kg cod/m3.d) به دست آمد. میانگین راندمان حذف bod5 سیستم در محدوده 39 الی 58 درصد و برای حذف اورتوفسفات در محدوده 4 تا 16 درصد متغیر بود. استنتاج: سیستم abr-af به تنهایی قادر به تامین استانداردهای تخلیه پسآب به آب های سطحی و زیرزمینی نیست اما قادر به تامین نیازهای تخلیه پسآب به آبراه های کشاورزی می باشد.